به نام ِ اوکه دل را آفرید و به نام ِ تو که تپیدنش دادی .
لابه لای ِ تمام شعرهایی که برای چشمهایت نوشته ام این آخری ها احساسی هست که بیشتر از پیش غوطه میخورد میان ِ کلماتم
..
در پس ِ تمام ِ روزهایی که با تو گذشته عطر ِ خاطره ای گرم می کشاندم دور آن قدر دور که زمین تنها چیزی باشد که نبینم و مقابل ِ دیدگانم تا چشم کار می کند ؛ آبی ِ بی نهایت ِ آسمان است
..
تو رنگت ؛ بی رنگی ست هوایت ؛ بی هوایی
کنار ِ تو ، اندازه ی تمام ِ نداشته هایم آرامم
...
تو ؛ بوی ِ خاک باران خورده ای و سینه ات شالی زار ِ امن ِ دلواپسی های من

در نبود ِ توآن قدرشکستن را عمیق تجربه کردم که این روزها که هستی تمام ِ بنای دلم را از عشق هزار بارفرو می پاشانم ودوباره از نومیسازم ...
 به عشق ِ نفس هایت ...نفسهای گرمی که شوق زندگی من است.
خوشحالم که دارمت
اما هنوز سیراب نیستم
هنوز عطش دارم برای وجودت

هنوز وتا همیشه هم اگر خدای خودم را شکر کنم که تو را دارم باز هم حق مطلب ادا نشده

میخواهم از او که تواناست بر هر چیزی...همیشه باشی وسالم باشی وبرای من باشی

عزیــــــــــــــــــــزم:دوستت دارم،بیشتر از همیشه

عاشقترم خیلی بیشتر از دیروزها

ممنونم به خاطر بودنت...بامن ماندنت...آرامشی که با وجودت به من هدیه می کنی...وگرمای وجودت

بامن بـــــــــمان بهترینِِِ ِمن که تنهــــــا تو معنای عمیق ِ خواستنـــــــــی