نه صدا ميزنمت نه نگاهي گذرا و نه لبخندي که مهربانتر باشد.مثل يک رهگذري از کنار تو عبور خواهم کرد و ديگر نيست جز از نگاهي که دلت گفت:به چشم تو تعلق دارد و نه لبخندي صميمانه تر!هر چه بود گذشت.......نه تو شاهزاده ي روياي مني و نه من آن عاشق مرحم زده بر حالت تنهايي تو.هر چه در خويش اگر داشته ام مرده و نيست هر چه احساس اگر داشته ام بازي تلخ و غم انگيز زمان برده...اگر نقش و تصوير من آن انساني است که براي دل خود قامت سرد و محبوسي ست که نفرين شده است و پر از حادثه و خاطره تبعيد خيال.....آنچه از من حقيقت دارد فقط عمريست که رفت و نمي آيد و من مثل يک تجربه تلخ که آويخته بر زندگي آدم ها و هر آنکس که سر عبرت دل پرورد مرا به سر انگشت نشان خواهد داد............................................مرسي كه سر زدي صحراچان اميدوارم به عشقت برسي درسته من نرسيدم .از ياد نبري بازم سر بزن